Han Wezelaar

Henri Matthieu (Han) Wezelaar (1901-1984) wordt gezien als een belangrijke vertegenwoordiger van het modernisme.
 
Van 1918 tot 1922 liep Han Wezelaar de Rijksschool voor Kunstnijverheid door, aangemoedigd door de schilder Herman Kruyder. In 1923, vertrok hij naar het Franse Collioure waar hij zich liet inspireren door het mediterrane licht. Na ongeveer een jaar vertrok Wezelaar naar Parijs waar hij gedurende drie maanden werkte in het atelier aan de Rue Rousselet 35 van Zadkine.
Wezelaar introduceerde Zadkine\'s werk in Nederland en al gauw werd zijn huis in Parijs een ontmoetingsplaats voor andere Nederlandse kunstenaars die over de grens wilden kijken.

In 1929 kwam er een omslag in het artistiek denken van Wezelaar. Hij ontmoette Aristide Maillol en Charles Despiau. Zij waren meer gericht op de classicistische beeldhouwkunst en Wezelaar stopte abrupt met zijn expressionistische Zadkine-stijl.
In 1933 trok hij uit financiële overwegingen terug naar Amsterdam. Met een expositie enkele jaren daarvoor in het Stedelijk Museum had hij zijn kwaliteiten al voor zich uit gestuurd en een expositie in 1935 beklonk het succes. Zijn Franse stijl schudde de gevestigde beeldhouwers wakker: zij waren nog bezig in de stijl van de Amsterdamse School vol van Socialistische symboliek. Wezelaar werd de voorman van de beweging die het beeld weer wilde losweken van de verheven symboliek en bouwbeeldhouwkunst.

Han Wezelaar was in 1935 lid geworden van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers. Na de oorlog werd hij eerst bestuurslid en later voorzitter. De opdrachten voor herdenkingsmonumenten stroomden binnen en Wezelaar was door het ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen aangesteld om de inzendingen te beoordelen. Uiteraard was hij zelf ook maker van enkele monumenten, waarbij zijn vooroorlogse classicistische uitgangspunten nog duidelijk tot uitdrukking kwamen.

Wezelaar, Han  
(Haarlem 1901-1984 Amsterdam)
Liggende vrouw
27 x 42 cm
Zwart krijt tekening gesigneerd r.o.
Prijs: € 450