Jan Sluijters (1881-1957)

Johannes Carolus Bernardus (Jan) Sluijters (1881-1957) was niet alleen actief als kunstschilder, maar ontwierp ook affiches, boekillustraties en –omslagen.

Sluijters werd in 1901 een leerling van de Rijksacademie samen met Leo Gestel. Gestel en Sluijters bleven veel contact houden. In 1904 won hij de Prix de Rome. Deze prijs leverde hem een reisstipendium op, waarmee hij in 1905 en 1906 studiereizen naar Italië en Spanje maakte.
Op de terugreis werd Parijs bezocht, daar  maakte hij in Parijs kennis met het fauvisme. De jury van de Prix de Rome achtte het werk dat hij vanaf toen maakte te modern (te wilde kleuren)en stopte daarom zijn jaarlijkse toelage en moest Jan Sluyters naar Amsterdam terugkeren.
Door zijn bezoeken aan Parijs werd zijn stijl expressiever en sloot meer aan bij het kubisme en het futurisme. Gedurende deze periode liet hij zich ook inspireren door Kees van Dongen en Piet Mondriaan. Samen met Mondriaan en Leo Gestel werkte hij eveneens in de stijl van het humanisme. Dit vernieuwde de Nederlandse schilderkunst en leverde Sluijters een reputatie op als pionier van het Nederlandse modernisme. Deze waardering geldt vooral voor zijn werk uit de periode van 1906 tot 1916.
Van 1909 tot 1911 woonde en werkte Sluijters in Laren (NH), in 1911 verhuisde hij naar Amsterdam en bezocht hij met Leo Gestel opnieuw Parijs. In 1917 werd hij lid van de Haagse kunstenaarsvereniging Pulchri en in 1920 werd hij een stemhebbend lid van de Amsterdamse kunstenaarsvereniging  Arti et Amicitiae. 
De jaren hierna kreeg Sluijters steeds meer bekendheid en nam het aantal tentoonstellingen steeds meer toe.
Hij genoot veel aanzien en ontving verschillende onderscheidingen. De belangrijkste prijs ontving Sluyters in 1937. Tijdens de wereldtentoonstelling in Parijs kon hij de Grand Prix in ontvangst nemen.
Ter viering van zijn 60e verjaardag hield het Stedelijk Museum te Amsterdam een overzichtstentoonstelling. Opwinding ontstond toen bij een tentoonstelling in Schiedam de burgemeester enkele naakten, waaronder \'La chemise rise\' van Sluijters, liet verwijderen. In 1952 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In 1957 overleed hij.